See you later, anderhalve meter

De Coronatijdsduur is behoorlijk aan het oplopen. Iedereen heeft zo z’n modus gevonden om om te gaan met de anderhalve meter en de karigheid van sociale en culturele uitlaadkleppen. Schraal is het. En dan het bericht dat bedrijven externen voorlopig nog uit hun gebouw weren!

Hoe mooi als je de Coronatijd straks uitkomt (is er wel een ‘uit’???) en je niet het gevoel hebt dat er niks is gebeurd. Je kunt namelijk wel de tijd benutten om een training te volgen, online! Lekker vanaf je eigen computer, in je eigen habitat. Scheelt reiskosten ook : )

Hoe werk zoiets?

Zo heb ik tijdens dit thuiswerktijdperk diverse keren met eigen casuïstiek vanuit de cursisten gewerkt. Het betrof de Toolbox trainingen (een toverdoos vol handige modellen en theorieën omtrent omgaan met gedrag) voor wijkteammedewerkers. Veel van hun cliënten zijn thuis op zichzelf aangewezen en dat blijkt niet altijd even makkelijk. Voor de cliënten (‘klanten’ zeggen ze zelf) niet maar ook niet voor de medewerkers zelf. Zij kregen te maken met technische strubbelingen als geen of slechte computers in bezit, leg maar eens uit: hoe werkt videobellen eigenlijk, en omgevingsgeluiden. Daarnaast thuissituaties op spanning: verdwenen schoolkinderen en ouders die geen contact meer opnemen, toenemend huislijk geweld, en al die mensen met depressies doordat ze afgesneden zijn van sociale contacten. Ga hier maar eens aan staan, en dan ook nog zonder dat je in de buurt kunt komen en mensen even bemoedigend in de ogen kunt kijken. Je zesde zintuig en onderbuik moeten het doen met het schermpje waarmee je slechts een vierkante meter in iemands domein gluurt.

Hoe ik als trainingsactrice een bijdrage kan leveren.

Naast het feit dat een online ingeplande training fijn was zodat het team even heel gericht kon sparren en zich gehoord voelde en blijkbaar snakte iedereen naar ‘bonding’, dus een rondje “hoe gaat het met iedereen” duurde wat langer. En toen alle zaken uitgelicht die ze tegenkomen en inmiddels natuurlijk prima op de rit hebben. En dan inventariseren we welke situaties er spelen. Thema’s die we behandeld hebben: Hoe begrens je een borderline moeder die blijft afgeven op de corona maatregelen en het persoonlijk maakt dat jij niet goed je werk doet. Hoe ga je met een kindje in gesprek wat niet begrijpt waarom ze niemand meer mag zien? Hoe spreek je je leidinggevende aan op het feit dat hij/zij zo slecht bereikbaar is.? Hoe laat je iemand (in het kader van ‘eigen kracht’) zelf zijn/haar taken uitvoeren, waarbij je wel kunt ondersteunen maar t niet overneemt? Hoe bekijk je samen met je collega’s de workload en vraag je of een ander wat van jou cases kan overnemen?

Dit zijn wat thema’s die aan bod kwamen afgelopen sessies. We plannen de subgroepjes van ongeveer 4 personen in een tijdspanne van een uur en drie kwartier. De trainer leidt het gesprek en koppelt er evt. theorie aan en de acteur vraagt de karaktereigenschappen en gedragingen uit: “hoe klinkt diegene, welke typische zinnetjes, snel of langzaam spreken, veel of weinig aan het woord?” En -als de cursist er bekend mee is-: “welke kleur van DISCmodel of waar op de Roos van Leary” of in dit geval “ouder-kind-of volwassene- rol vanuit Transactionele Analyse?” En dan gaat de gespeelde casus van start. Degenen die toeschouwen vragen we beeld en geluid uit te zetten zodat alleen wij (acteur en cursist) te zien zijn en dezelfde regels zijn van toepassing: toeschouwers kijken en denken mee en schrijven mee en trainer, acteur en deelnemer kunnen time-out aanvragen. Het gespeelde is ook altijd dat we dit online doen of telefonisch. Dus niet dat we moeten geloven dat we naast elkaar op de bank zitten en hetzelfde uitzicht hebben. En dat gaat goed. De mensen hebben ook allemaal vragen die gaan over interacties in hedendaagse situatie dat de meesten er inmiddels gewend aan zijn online gesprekken te voeren. En qua impact van de fysieke inzet van je rol kan een acteur spelen met dichtbij veraf, aankijken, wegkijken, kin omhoog, snelle ademhaling etc. Die wetten gelden ook in videobelgesprek. En ook kun je bepaalde speloefeningen doen, ook prima online.

Als videobel-app zou ik ZOOM aanraden (inmiddels is de digitale veiligheid gewaarborgd) en Google-Meet en LifeSize.

Nog even wat tips op een rij:

• zorg voor werkende pc/laptop. Liever niet telefoon, ivm afleiding en vasthouden geeft onrustig beeld. Bovendien zijn schermpjes van andere gebruikers niet te zien.
• Spreek 15 min van te voren af om in te loggen. Vooral met beginnende online deelnemers is dat fijn. Vooral met inlogcode is dat fijn!
• Ga op plek zitten waar je komende uur goed zit. Plaats zonder tegenlicht. Zonder afleiding.
• Zorg voor de juiste unieke inlogcode zodat je niet op een ander werkgroepje stuit wat aan het vergaderen is.
• Gebruik oortjes om feedback (ruis en echo) te voorkomen
• Inventariseer vooraf de leervragen
• Acteur vraagt karakter, gedrag en eigenaardigheden uit.
• Geef de beurt, bewaak de tijd, last korte koffiepauzes in. Mensen met een vraag /opmerking kunnen hand opsteken.
• Koppel oefenscène aan leervraag
• Hou de oefenscène kort
• Geef feedback in leerwinst
• Benoem wat werkt en waar een kans ligt
• Gebruik evt. de chat voor support van de deelnemers
• Geef de theorie vooraf, een reader, korte webinars.

En bovenal geniet ervan om weer verder te gaan, te leren en te ontwikkelen!

Live is leuker maar soms is online ook niet verkeerd om er gewoon lekker in te houden: het is vaak meer to the point ennn het scheelt enorm aan reistijd:))

Gelukkig staan er in september weer trainingen gepland, onder voorbehoud, dat wel. En jn de tussentijd heb ik zeeën van tijd, voor jou dus! Hopelijk tot gauw ziens in een (online)  training!!

Vragen? Zin in? Met mij?:) Contact